تلفات بر اثر مین
در گذر جنگ ایران و عراق حدود ۱۶ تا ۲۰ میلیون مین در ناحیه مرزی بین دو کشور کاشته شد. سه دهه پس از پایان این جنگ، این مینها همچنان شهروندان غیرنظامی را در معرض خطر مرگ و مجروحیت قرار میدهد. با استفاده از این دادهها با موضوع تلفات مین در ایران آشنا شوید.
تولید و استفاده از مین در ایران
در گذر جنگ ایران و عراق حدود ۱۶ تا ۲۰ میلیون مین در ناحیه مرزی بین دو کشور کاشته شد. این منطقه شامل بر استانهای خوزستان، ایلام، کرمانشاه، آذربایجان غربی و کردستان است. امروز و سه دهه پس از پایان این جنگ، این مینها همچنان خطری برای شهروندان غیرنظامی هستند و آنها را در معرض مرگ و مصدومیت قرار میدهند. اگرچه ایران مدعی است پس از پایان این جنگ در سال ۱۹۸۸، مینهای ضدنفری را تولید یا استفاده نکرده است اما مینهای ساخت ایران با تاریخ سالهای ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ نیز پیدا شدهاند که نشان میدهد این تسلیحات مدتها پس از پایان جنگ ایران و عراق هم تولید و استفاده شدهاند. علاوهبراین، گروههای ناظر بینالمللی میگویند ایران زرادخانه عظیمی از مین در اختیار دارد، هرچند هیچ اطلاعات رسمی درباره گستره چنین زرادخانهای موجود نیست.
ایران به اندازه کافی مینزدایی نکرده است
ایران به عضویت کنوانسیون ممنوعیت مینهای زمینی اتاوا (که به معاهده منع مین هم معروف است) درنیامده است، هرچند جمهوری اسلامی ایران در زمان دومین اجلاس «بررسی ادواری همگانی» وعده داد که این عضویت را در نظر خواهد گرفت. ایران همچنین عضو کنوانسیون بمبهای خوشهای و عضو کنوانسیون تسلیحات کلاسیک نیز نشده است. هدف این معاهدهها، ممنوعیت و محدود کردن سلاحهایی مانند مینها و سایر موادمنفجره زمینی است که باور میرود آسیبهای عمومی و جمعی به بار میآورند.
هرچند ایران در چند دهه اخیر تلاشهایی برای مینزدایی انجام داده است اما گروههای حقوق بشری مدعیاند که رویکرد این حکومت به مینزدایی ناکافی و مملو از سومدیریت است. جمهوری اسلامی ایران رسما پایان عملیات مینزدایی در سال ۲۰۱۳ در استان کرمانشاه و در سال ۲۰۱۴ در استان خوزستان اعلام کرده است، اما تا همین امروز هم در این مناطق شاهد مرگ و مصدومیت هستیم. برخی مقامات میگویند این عملیاتهای مینزدایی از آن رو موفق نبودهاند که انجام آنها به شرکتهای مقاطعهکاری سپرده شد و آنها مهارت لازم برای مینزدایی را نداشتند. یکی از مشکلات موجود در این زمینه، عدم پذیرش ایران برای همکاری با سازمانهای بینالمللی متخصص در مینزدایی است. در نتیجه این ناکامیها و به تخمین کارشناسان، عملیات مینزدایی اگر با سرعت کنونی پیش برود در حدود ۵۰ سال دیگر تمام خواهد شد.
توجه به اقلیتهای قومی
گرچه مینهای بسیاری در زمان جنگ ایران و عراق کاشته شدند، چند میلیون مین هم در استانهای مرزی غرب ایران و در جریان تخاصمهای مسلحانه داخلی بین جمهوری اسلامی ایران و پیکارجویان کرد بدون وابستگی به دیگر دولتها در دهه ۱۹۸۰ کاشته شدند. در نتیجه پنج استان مرزی غرب ایران، یعنی آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و ایلام با اکثریت جمعیت کرد و خوزستان با اکثریت جمعیت عرب، بیش از بقیه نقاط ایران تحت تاثیر این تسلیحات قرار گرفتهاند. این قومیتها ۳۰ سال بعد از این درگیریها، همچنان مرگ و مصدومیت جدی غیرمتناسب را با دیگر نقاط کشور تجربه میکنند.
چگونگی استفاده از دادهها
تصویرسازی دادههای این وبسایت برای تعامل کاربران آماده شده است. در بیشتر موارد، میتوانید نشانهگر را روی هر جدول ببرید یا کلیک کنید تا دادهها، جزئیات یا توضیحات بیشتری ببینید. در ضمن میتوانید از ویژگی «فیلتر» در گوشه سمت راست بالا استفاده کنید تا جدولها را از طریق لنزهای متفاوتی ببینید. علاوهبراین در پایین هر جدول، راهنماییها و رهنمودهایی برای گردش در وبسایت آمده است. دنبال نشانه بلندگویی قرمز باشید.
برای درست کردن فیلتر، بر موضوع مربوطه درون هر دسته کلیک کنید. برای انتخاب چند موضوع کلید «کنترل» یا «کامند» را در صفحه کلید خود فشار دهید و روی موضوعهای مورد علاقه کلیک کنید. امکان ترکیب موضوعها از دستههای مختلف را نیز دارید. بااینحال، شاید برخی ترکیبها قابل قبول نباشد، در این صورت در جدول هیچ موضوعی را نخواهید دید. درنهایت برخی جدولها از فیلترها تاثیری نمیپذیرند — به اضافه اینکه جدول گرایشها، همیشه تمام سالها را نشان میدهد و میزان تناسب جنسیتها حتی زمانی که بر اساس مرد یا زن تقسیم شده نشان داده خواهد شد.
برای حذف فیلتر، دوباره روی انتخاب خود کلیک کنید. برای پاک کردن تمام فیلترها و بازگشت به تصویرسازی اصلی، صفحه را با دکمه «ریفرش» در کاوشگر خود یا کلید «اف پنج» در صفحه کلید خود به روز کنید.
همکار ما در دادههای این صفحه
مرکز حامیان حقوق بشر یک موسسه غیردولتی است که در سال ۲۰۱۲ میلادی در بریتانیا ثبت شده است. این سازمان در موضوع شرایط حقوق بشر در ایران گزارش میدهد و برای افزایش دانش و آگاهی در زمینه حقوق بشر ظرفیتسازی میکند. تمرکز آنها متمرکز حقوق اقلیت است و گزارشهایی منتشر کردهاند که خشونت عمومی علیه کولبرها و اقلیتهای قومی به طور کلی را برسجته میکند. برای اطلاعات بیشتر، گزارش آنها با عنوان دریغ حقوق را بخوانید